چرا لاک‌پشت‌ها در برابر سرطان مصون هستند؟
در حالی که انسان‌ها درگیر غربالگری سرطان و پیشرفت‌های پزشکی هستند، لاک‌پشت‌ها بیش از ۲۵۰ میلیون سال است که بی‌سروصدا بهترین زندگی خود را سپری می‌کنند و با نرخ‌های به طرز شگفت‌آوری پایینی به سرطان مبتلا می‌شوند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این خزندگان باستانی ممکن است سرنخ‌هایی در مورد اینکه چرا برخی از حیوانات تقریبا در برابر یکی از ویرانگرترین بیماری‌های طبیعت مصون هستند، ارائه دهند.
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که لاک‌پشت‌ها در مقایسه با بسیاری از گروه‌های مهره‌داران دیگر که مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، با نرخ بسیار پایینی به سرطان مبتلا می‌شوند. دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل صدها کالبدشکافی لاکپشت از باغ‌وحش‌های سراسر اروپا، بریتانیا و ایالات متحده، دریافتند که نرخ سرطان آنقدر پایین است که حتی سالم‌ترین جمعیت‌های انسانی نیز در مقایسه با آنها مستعد ابتلا به سرطان به نظر می‌رسند.
به نقل از اس‌اف، آن چه که این یافته‌ها را بسیار قابل توجه می‌کند، چیزی است که دانشمندان آن را پارادوکس پِتو (Peto’s paradox) می‌نامند. مشاهده‌ی گیج‌کننده‌ای که می‌گوید حیوانات بزرگ‌تر و با طول عمر بیشتر، از نظر تئوری باید بیشتر به سرطان مبتلا شوند، زیرا سلول‌های بیشتری دارند که می‌توانند به مرور زمان بدخیم شوند. به نظر می‌رسد لاک‌پشت‌ها این انتظار را به چالش می‌کشند.
برای مثال، لاک‌پشت‌های غول‌پیکر گالاپاگوس می‌توانند بیش از ۱۵۰ سال عمر کنند و بیش از ۳۰۰ کیلوگرم (حدود ۶۶۰ پوند) وزن داشته باشند که در مقایسه با حیوانات کوچک‌تر و کوتاه‌عمرتر، سلول‌های بسیار بیشتری و زمان بسیار بیشتری برای بروز مشکلات سلولی به آنها می‌دهد. با این حال، این غول‌های باستانی به ندرت دچار تومور می‌شوند.
نرخ ابتلا سرطان که منطق را به چالش می‌کشد
محققان شامل دانشمندانی از دانشگاه‌های بیرمنگام، ناتینگهام و چندین باغ‌وحش در سراسر اروپا و ایالات متحده داده‌های کالبدشکافی ۲۹۰ لاکپشت از ۶۴ گونه مختلف را جمع‌آوری کردند. این داده‌ها شامل هشت باغ‌وحش بود و از لاک‌پشت‌های برگی کوچک ۱۵۰ گرمی گرفته تا لاک‌پشت‌های عظیم گالاپاگوس را در بر می‌گرفت.
در میان تمام ۲۹۰ لاکپشت مورد بررسی، محققان تنها یک مورد نئوپلازی که اصطلاح علمی برای هرگونه رشد غیرطبیعی بافت است پیدا کردند و هیچ بدخیمی، به معنای وجود رشد سرطانی که به طور تهاجمی گسترش یابد، مشاهده نکردند. این به معنای تخمین شیوع نئوپلازی ۰.۳۴٪ و تخمین شیوع سرطان صفر درصد برای این مطالعه است.
برای مقایسه، پستانداران معمولا میانگین شیوع سرطان را حدود ۱۰ درصد نشان می‌دهند، در حالی که پرندگان به طور متوسط حدود سه درصد را نشان می‌دهند. حتی سایر خزندگان خونسرد حدود هفت درصد شیوع سرطان را نشان می‌دهند. این اعداد هنوز به طور چشمگیری بالاتر از چیزی است که محققان در لاک‌پشت‌ها مشاهده می‌کنند.
دفاع زیستی داخلی
لاک‌پشت‌ها چگونه از پس این کار برمی‌آیند؟ دانشمندان معتقدند که این حیوانات دفاع زیستی پیچیده‌ای را تکامل داده‌اند. تجزیه و تحلیل ژنومی گونه‌های بزرگ و با عمر طولانی مانند لاک‌پشت‌های غول‌پیکر گالاپاگوس و آلدابرا، انتخاب مثبت و تکثیر (نسخه‌های اضافی) ژن‌های مهم سرکوب‌کننده تومور، همراه با ژن‌هایی که متابولیسم، سیستم ایمنی و حفظ DNA آنها را تنظیم می‌کنند، نشان داده است. اساساً، آنها سیستم‌های پشتیبان ژنتیکی را برای شناسایی و حذف سلول‌های بالقوه خطرناک تکامل داده‌اند.
مطالعات تطبیقی همچنین نشان می‌دهد که لاک‌پشت‌های گالاپاگوس سطوح بالاتری از پروتئین‌هایی را بیان می‌کنند که به کنترل رشد سلول و مدیریت استرس درون سلول کمک می‌کنند. به عنوان مثال، سلول‌های آنها به طور غیرمعمول در ایجاد آپوپتوز که نوعی برنامه خود تخریبی سلولی برای مقابله با استرس شبکه آندوپلاسمی (ER) است، خوب عمل می‌کنند که در غیر این صورت می‌تواند منجر به سرطان شود اگر سلول‌های آسیب‌دیده زنده بمانند.
لاک‌پشت‌ها همچنین زندگی آرامی دارند: سرعت متابولیسم آنها حدود پنج تا ۱۰ درصد کمتر از پستانداران هم‌اندازه است. این سرعت پایین‌تر، تولید گونه‌های فعال اکسیژن که مولکول‌های شیمیایی واکنش‌پذیری هستند که می‌توانند به مرور زمان به دی‌ان‌ای آسیب رسانده و در ایجاد سرطان نقش داشته باشند، را کاهش می‌دهد.
آنها حتی راه‌هایی را برای مقاومت در برابر شرایط سخت که به اکثر حیوانات دیگر آسیب می‌رساند یا آنها را می‌کشد، تکامل داده‌اند. برخی از لاک‌پشت‌ها می‌توانند در چرخه‌های انجماد و ذوب زنده بمانند، برای مدت طولانی بدون اکسیژن بمانند و دفاع آنتی‌اکسیدانی را در مغز تنظیم کنند. همه این ترفندها به محافظت از سلول‌های آنها در برابر آسیب‌هایی که در غیر این صورت با افزایش سن ایجاد می‌شوند، کمک می‌کند.
با وجود این سرنخ‌های جذاب، دانشمندان هنوز سوالاتی وجود دارد. بیشتر داده‌های موجود از حیوانات باغ وحش به دست آمده است که احتمالا بیشتر از لاک‌پشت‌های وحشی عمر می‌کنند و زمان بیشتری برای بروز سرطان به عنوان یک بیماری مرتبط با سن دارند اما جمعیت‌های وحشی تا حد زیادی در این زمینه مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند.
درک اینکه چگونه لاک‌پشت‌ها سلول‌های خود را برای مدت طولانی سالم نگه می‌دارند، در نهایت می‌تواند به ما در توسعه راه‌های جدید برای مبارزه با سرطان یا کاهش سرعت پیری در افراد کمک کند. دانشمندان امیدوارند به جای مطالعه صرف آنچه در سرطان اشتباه رخ می‌دهد، بفهمند چه چیزی در حیواناتی مانند لاک‌پشت‌ها که به طرز چشمگیری برای دهه‌ها یا حتی قرن‌ها سالم می‌مانند، درست پیش می‌رود.
نظر شما