وقفه تنفسی در خواب می‌تواند ابتلا به آلزایمر و زوال عقل را افزایش دهد
یک پژوهش تازه نشان داده است که بی‌توجهی به اختلال «وقفه تنفس انسدادی در خواب» می‌تواند در درازمدت خطر ابتلا به زوال عقل و بیماری آلزایمر را افزایش دهد.
وبگاه روزنامه الشرق الاوسط نوشت: «به‌گزارش شبکه آمریکایی سی‌ان‌ان، نتایج این مطالعه که در نشریه علمی معتبر جاما منتشر شده، نشان می‌دهد افرادی که از درجات متوسط تا شدید این اختلال رنج می‌برند، بیش از دیگران در معرض بروز خون‌ریزی‌های میکروسکوپی جدید در مغز قرار دارند».
دکتر «جاناتان گراف رادفورد»، استاد عصب‌شناسی در دانشکده پزشکی مایو کلینیک در ایالت مینه‌سوتا، در توضیح یافته‌های پژوهش گفت: «خون‌ریزی‌های مغزی میکروسکوپی پدیده‌ای شایع در میان سالمندان است، و افزایش آن‌ها با خطر سکته‌های مغزی آینده و زوال شناختی سریع‌تر مرتبط است. هر عاملی که احتمال بروز این خون‌ریزی‌های ریز را افزایش دهد، مستقیماً با فرسودگی مغز ارتباط دارد».
درمان و ماهیت بیماری
اختلال «وقفه تنفس انسدادی در خواب» زمانی رخ می‌دهد که راه هوایی فرد در اثر شل شدن یا سنگینی بافت‌های نرم در گلو بسته شود و تنفس برای چند ثانیه یا چند دقیقه متوقف گردد. این وضعیت با نوع دیگر اختلال موسوم به «وقفه تنفس مرکزی» تفاوت دارد، چراکه در نوع دوم، مغز گاهی از ارسال فرمان تنفس به بدن بازمی‌ماند.
درمان این اختلال شامل استفاده از دستگاه‌های دهانی برای باز نگه داشتن مسیر تنفس، دستگاه فشار هوای مثبت (CPAP) برای تأمین جریان مداوم هوا، و در موارد شدید، مداخلات جراحی است. پزشکان تأکید دارند که تشخیص به‌موقع این بیماری نقش مهمی در پیشگیری از آسیب‌های مغزی و قلبی دارد.
خطر مضاعف برای مغز
دکتر «رودی تانزی»، استاد عصب‌شناسی در دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد، در توضیح یافته‌های پژوهش گفت: «این مطالعه از نظر روش تحقیق بسیار دقیق است و باید پزشکان را متوجه ضرورت غربالگری بیماران از نظر وقفه‌های تنفسی در خواب کند».
او افزود: «نباید این موضوع را نادیده گرفت. درمان به‌موقع نه‌تنها خطر خون‌ریزی‌های مغزی آینده را کاهش می‌دهد، بلکه می‌تواند از خطر ابتلا به آلزایمر نیز پیشگیری کند».
به گفته تانزی، بی‌توجهی به درمان این اختلال می‌تواند اثر دوگانه‌ای بر مغز بگذارد: نخست، کاهش کیفیت خواب که خود با پیری زودرس مغز مرتبط است؛ دوم، افزایش احتمال بروز خون‌ریزی‌های ریز در بافت مغز که می‌تواند به زوال شناختی و بروز اختلالات حافظه در سال‌های بعد منجر شود.
علائم هشداردهنده و زمان مراجعه به پزشک
تانزی همچنین توضیح داد که خروپف بلند و مکرر از نشانه‌های آشکار این اختلال است. اگر اطرافیان متوجه توقف تنفس یا نفس‌نفس زدن‌های ناگهانی در خواب شوند، باید احتمال وجود وقفه تنفسی بررسی شود.
او افزود: «خستگی مداوم در طول روز، دشواری در تمرکز، تحریک‌پذیری، افزایش اشتها، تعریق شبانه، سردردهای صبحگاهی، یا دندان‌قروچه در خواب، همگی از علائم احتمالی این مشکل هستند».
بر پایه آمارهای پژوهش‌های اخیر، حدود ۳۰ درصد از مبتلایان به این اختلال از تعریق شبانه شکایت دارند. همچنین بیدار شدن چندباره در شب می‌تواند نشانه‌ای هشداردهنده از وقفه‌های مکرر تنفسی باشد.
دکتر تانزی در پایان گفت: «این پژوهش پیام روشنی دارد: اختلال تنفسی در خواب مسئله‌ای ساده یا گذرا نیست. اگر درمان نشود، می‌تواند به آسیب‌های مغزی و شناختی جدی منجر شود. باید آن را جدی گرفت و برای تشخیص و درمان اقدام کرد».
نظر شما