ساخت «سپر صوتی» برای کاهش حواسپرتی در مبتلایان به «ADHD»
اختلال کمتوجهی/بیشفعالی (ADHD) سالانه بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار به اقتصاد ایالات متحده هزینه تحمیل میکند و بدیهی است که بخشی از این رقم به دارو و بستریهای بیمارستانی مربوط میشود، اما برآورد میشود که ۷۴ تا ۸۶ درصد آن ناشی از بیکاری، کاهش بهرهوری و فشاری است که بر مراقبان وارد میشود و هیچکدام از این اعداد نمیتوانند هزینه تکاندهنده عاطفی و روانی اضطراب و افسردگی را بیان کنند.
دانشمندان یک روش ساده، بدون دارو و کاملا غیر اعتیادآور برای کاهش اثر این اختلال توسعه دادهاند. این راهحل، به ایاسامآر (ASMR) شبیه است. ایاسامآر یا واکنش ارادی اوجگیری حسی (ASMR) احساس خوشایندی است که بعضی افراد با شنیدن صداهای خاص تجربه میکنند و پژوهشگران دانشگاه استنفورد از آن استفاده کردهاند.
به نقل از نیواطلس، با استفاده از هدفونهایی که به میکروفنهای کوچک نصبشده روی دست متصل هستند، کاربران میتوانند صداهای ظریف کارهای روزمره را بشنوند؛ صداهایی که بهعنوان نشانههای توجهِ لحظهای عمل میکنند و آنها را در برابر هجوم بیوقفه حواسپرتیهای دیجیتال مرتبط با اختلال کم توجهی-بیشفعالی محافظت میکنند. در طول آزمایشها، افرادی که از «سپر صوتی» استفاده میکردند، نهتنها زمان بیشتری را صرف انجام وظایف و آزمونوخطا میکردند، بلکه ذهنآگاهی بیشتری را نیز گزارش دادند.
شان فالمر، دانشیار مهندسی مکانیک و مدیر آزمایشگاه SHAPE در استنفورد، بازیابی توجه را یک ضرورت حیاتی میداند. او میگوید: لحظات زیادی را در زندگی مثل درست کردن قهوه یا ایستادن در صف داریم که بیوقفه در گوشیهایمان میچرخیم.
همکار پژوهشی او، یوجی تائو، میگوید با افزایش «توجه به کارهای روزمرهای که معمولا پیشپاافتاده تلقی میشوند»، ذهنآگاهی اعمال روتین را به تمرکز هدفمندتر و درگیری بیشتر در زندگی روزمره ما تبدیل میکند.
در آزمایشگاه تائو و فالمر، ۶۰ شرکتکننده که نیمی از آنها از سپر صوتی استفاده میکردند، با اشیای مختلف تعامل داشتند. با استفاده از پرسشنامه «مقیاس آگاهی از توجه ذهنآگاهانه» و ردیابی دقیق رفتار کاربران، تائو به این نتیجه رسید که افرادی که از سپر صوتی استفاده میکردند، «سطح ذهنآگاهی بهطور آماری بالاتری» را گزارش کردند و زمان بیشتری را صرف تعامل با اشیاء و کاوش مبتنی بر آزمونوخطا کردند.
مطالعه کیفی تکمیلی با حضور دو مربی ذهنآگاهی نیز نتایج تائو را تأیید کرد. یکی از شرکتکنندگان که هنگام استفاده از سپر صوتی احساس «صمیمیت» و «امنیت» داشت، گفت: احساس میکردم میتوانم فقط مثل یک کودک باشم و وارد حالت بازی کودکانه شوم.
دیگری گفت سپر صوتی میتواند «راهی برای کمک به مردم باشد تا دوباره عاشق جهان شوند… تا چیزهایی را که از دست رفتهاند، بازیابی کنند.
پژوهش تائو درباره حضور ذهنآگاهانه در دنیای واقعی، همزمان با تحقیقات او در زمینه واقعیت افزوده و واقعیت مجازی پیش میرود. اما بهجای استفاده از واقعیت افزوده و واقعیت مجازی برای فرار از جهان، به این فکر کرد که چگونه این فناوریها میتوانند به مردم کمک کنند دوباره با جهان پیوند برقرار کنند. سپر صوتی که او توسعه داده است، فقط صداهای عادی را تقویت میکند؛ صداهایی که در هیاهوی روزمره گم میشوند.
فالمر میگوید: با پخش این صداهای دنیای واقعی بهصورت همزمان، دستگاه ما دیدگاهی تازه نسبت به تعاملات معمولی ایجاد میکند و آگاهی بیشتری از لحظه حال را پرورش میدهد.
تائو و گروهش قصد دارند مزایای بلندمدت سپر صوتی، کاربرد آن در برنامههای موجود آموزش ذهنآگاهی و استفاده از آن بهعنوان بخشی از درمان اضطراب و اختلال بیش فعالی- کم توجهی را بررسی کنند. همانطور که او توضیح میدهد: ما باور داریم این دستگاه این توانایی را دارد که به همه ما کمک کند دوباره به دنیایمان معنا ببخشیم.
نظر شما